Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

Λόγια της Σιωπής

Σήμερα επιτέλους θα πάω να δω την μικρούλα μου, μετά απο σχεδόν έναν μήνα. Είμαι γαιδούρα το ξέρω, όμως έφυγα εγώ για διακοπές (εννοείται την είδα προτού φύγω), μετά έφυγαν οι κουμπάροι και μετά είχαν ετοιμασίες για τον χειμώνα (σχολεία, κολυμβητήρια, ζωγραφική, λογοθεραπευτές, γιατρούς...) και δεν βρίσκαμε τον απαιτούμενο χρόνο!
Σήμερα λοιπόν το απόγευμα, επιτέλους θα δώ το σκατούλι μου και είμαι σίγουρη ότι από αύριο θα έχω πολλά νέα της μικρής να σας γράψω. Χαζεύοντας λοιπόν, προηγούμενα μου πόστ, στην Διαμαντένια Προβλήτα  έπεσα πάνω στο πρώτο ποστ που είχα γράψει για την μικρούλα μου! Θεώρησα λοιπόν, ότι θα ήταν όμορφο να υπάρχει σε αυτό εδώ το ημερολόγιο, που έχουμε για εκείνη.
Σας παραθέτω λοιπόν εκείνη την ανάρτηση (κλίκ, όποιος θέλει να δει την original!) :

"Άλλη ανάρτηση ήθελα να κάνω, άλλη κάνω τελικά!!!

Αρχικά να σας πώ ότι περνάω τέλεια!!! Όλο βολτίτσες, γέλια, δάκρυα, νευράκια, συζητήσεις, όλα όσα δηλαδή απολαμβάνει κανείς όταν είναι με μεγάλες παρέες που αγαπάει και εκτιμάει!!
Σήμερα το πρωί, με περίμενε και μια ευχάριστη έκπληξη!!! Μήνυμα απο την κομπάρα να την πάρω αμέσως τηλέφωνο!!!! Και γέμισε η γραμμή Αθήνα-Μολάοι, δάκρυα και γέλια! Περηφάνια και συγκίνηση!

Οι περισσότεροι εδώ μέσα δεν γνωρίζετε την ιστορία και για να καταλάβετε θα ήθελα με λίγα λόγια να σας την πώ...
Πέρυσι το καλοκαίρι βρέθηκα για ένα 3ήμερο στην Τήνο, για να βαφτίσω την Αθηνούλα μου! Ένα δεύτερο μου ξαδερφάκι, το οποίο γεννήθηκε με ένα σύνδρομο, το οποίο μέσα σε όλα τα προβλήματα που έχει "δώσει" στο παιδάκι μας, είναι και η έλλειψη της ακοής..Η μικρούλα μου, απο το ένα αυτάκι δεν έχει καν τύμπανο αλλά ούτε και πτερύγιο, ενώ απο το άλλο το τύμπανο δεν λειτουργεί σχεδόν καθόλου.. Μας έχουν πεί οι γιατροί που την παρακολουθούν ότι η μόνη ένταση ήχουν που μπορεί να ακούσεις είναι αυτή του τρένου πάνω στις ράγες, αν είναι ακριβώς δίπλα! Όπως αντιλαμβάνεστε εφόσων δεν ακούει σχεδόν καθόλου, δεν μπορεί και να μιλήσει... Εντάσσεται λοιπόν στην ομάδα των κωφάλαλων..

Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσουμε και για τους γονείς της εξακολουθεί να είναι δύσκολο, διότι το παιδάκι έχει αρκετά προβλήματα υγείας και τρέχουν κάθε μέρα σε γιατρούς, λογοθεραπευτές και γενικότερα έχουν κάνει το Παίδων δεύτερο τους σπίτι..

Τελικά όμως η ζωή πάντα ανταμοίβει τους δυνατούς ανθρώπους και την θέληση για ζωή! Και επειδή η Αθηνούλα μου, είναι το πιο δυνατό παιδάκι του κόσμου,βρίσκει τρόπους να μας δείχνει ότι είναι καλά και ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τα πάντα!

Ο μόνος τρόπος επικοιωνίας με την μικρή είναι η νοηματική.. Επειδή όμως ακόμα παραείναι μικρούλα (3,5 ετών) έχουμε αναπτύξει μαζί της μια άτυπη μορφή νοηματικής με νοήματα που μπορεί να αντιληφθεί το μυαλουδάκι της!

Ε λοιπόν...τα δικά της λόγια, ο δικός της τρόπος, είναι πολύ πιο εκφραστικός απο οποιαδήποτε άλλη λέξη!
 
Όταν θέλει να σου πεί σ'αγαπάω, σφίγγει τα χεράκια της γύρω απο το ευατό της σαν να σε παίρνει αγκαλιά και σου χαρίζει ένα υπέροχο ξεδοντιάρικο χαμόγελο!
 
Όταν θέλει να δείξει ότι είναι χαρούμενη για κάτι, χτυπάει παλαμάκια, γελάει δυνατά και χοροπηδάει!!
 
Όταν θυμώνει χτυπάει με δύναμη τα ποδαράκια της στο πάτωμα και κουνάει αρνητικά την κεφάλα της!!!

Κάτι το οποίο επίσης μου κάνει πολύ εντύπωση, είναι το πώς έχει βρεί για όλους ένα χαρακτηριστικό, για να μπορεί να κάνει κατανοητό σε ποιούς αναφέρεται!
Όταν θέλει να πεί "η μαμά μου", κάνει το στοματάκι της σαν να βυζαίνει!!!
Όταν θέλει να πεί "ο μπαμπάς μου", βάζει τα χεράκια της στο πρόσωπο της και παριστάνει ότι ξυρίζεται!!
Έχει βρεί για όλους κάτι...

Και σήμερα η κομπάρα, με πήρε να μου πεί ότι το πρωί με ζητούσε! Και πώς το κατάλαβε???
Έδειχνε έναν κοντό άνθρωπο με μπούκλες!!!! χαχαχαχαχαχα!!! Εγώ είμαι αυτή, γιατί όταν της είπε, την νονά ζητάς, εκείνη έγνεψε το κεφαλάκι της θετικά και χτύπησε παλαμάκια!!!
 
Τότε ήταν που εγώ άρχισα να κλαίω, να γελάω και να νιώθω τόσο πολύ περήφανη για την μικρή μου Αθηνούλα!!!!!
Νιώθω τόσο περήφανη για το σκατούλι μου και τελικά νομίζω ότι τα λόγια της σιωπής μπορούν να εκφράσουν πολύ καλύτερα απο την οποιαδήποτε λέξη κι αν χρησιμοποιήσεις!!!!!!

 (εδώ υπάρχει το τραγούδι "Λόγια της Σιωπής", απο την Ελένη Πέτα, αλλά επειδή η ανάρτηση αυτή ανεβαίνει απο το γραφείο, δεν έχω πρόσβαση στο Youtube!)

Ψυχούλα μου, σου εύχομαι να είσαι πάντα τόσο γλυκιά και να μας γεμίζεις με τόσο όμορφα συναισθήματα!!!!!! "

Καλό απόγευμα να έχετε όλοι και υπόσχομαι να επιστρέψω σύντομα με τα νέα της Αθηνούλας μου!!!!!

Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Καλοκαιρινές Αποδράσεις!

Αν και έχω πολλά νεύρα με την νονά μου που με έχει αφήσει τόσο καιρό χωρίς να με δεί, λέω να την συγχωρέσω επειδή εκείνη δουλεύει (έτσι λέει στον κόσμο, εγώ ξέρω ότι λιώνει στα παιχνίδια όλη μέρα!) και εγώ ακόμα κάνω τις διακοπές μου!! Να μην θυμηθώ το γεγονός ότι έχει αφήσει το φαν κλαμπ μου χωρίς νέα μου και νευριάσω περισσότερο! Ευτυχώς υπάρχει ένας καλός άνθρωπος, ένας συνάδελφος της απο την δουλειά, ( ο οποίος της θύμισε ότι έχει καιρό να ασχοληθεί με το ηλεκτρονικό μου σπιτάκι, κι ελπίζω σύντομα να εμφανιστεί και να σας γράψει!)

Έχω πάρα πολλά νέα να σας πώ, γι'αυτό θα ξεκινήσω αμέσως!
Είμαι εδώ και δύο εβδομάδες διακοπές!! Περνάω τέλεια!!

Πρώτα πήγαμε στο Μαυροβούνι, στο Γύθειο.. Βασικά δεν κατάλαβα γιατί το λένε έτσι, ούτε ένα μαύρο βουνό δεν είδα, αλλά πλέον έχω εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να καταλάβω πώς σκεφτόσαστε εσείς οι μεγάλοι! Τελοσπάντων, πέρασα πάρα πολύ καλά, αμέ!!! Έκανα τα μπάνια μου, ήπια τους χυμούς μου δίπλα στην παραλία, έκανα και τις γνωριμίες μου! Μα τι μαναράκια κυκλοφορούνε στις παραλίες, δεν μπορώ να σας το περιγράψω! Έβγαζα κι εγώ λοιπόν την κορμάρα κάθε μέρα έξω και έβλεπα τον έναν μετά τον άλλον να πέφτουνε στα πόδια μου! Και να σημειώσω ότι το κορμάρα δεν το λέω εγώ! Έτσι μου είπανε, έτσι λέω κι εγώ!!!!

Ένα απόγευμα, ήρθε και ο μπαμπάς και η μαμά της νονάς! Η νονά πουθενά! Πφφφ.. στην αρχή σκέφτηκα ότι δεν με αγαπάει πιά, αλλά μου είπαν ότι δουλεύει! Δεν καταλαβαίνω γιατί προτιμάει την δουλειά απο τις διακοπές! Αλλά και πάλι μου είπαν ότι έχει ήδη πάει διακοπές, και πάλι εκνευρίστικα, γιατί εμένα δεν με πήρε μαζί της! Σκέφτηκα όμως να μην της κρατήσω μούτρα, γιατί την λυπήθηκα!

Και απο χθές είμαστε στο χωριό της νονάς! Και φυσικά η νονά πάλι πουθενά! Πάλι ρώτησα που είναι, πάλι μου είπαν ότι δουλεύει, αλλά αυτή την φορά τους πίστεψα! Κι έτσι τους είπα, να της πούνε ότι μου λείπει πολύ! Και η χαζούλα στεναχωρήθηκε! Της το είπε αμέσως η μαμά της και απο ότι κατάλαβα, άρχισε να κλαίει, γιατί λέει κι εγώ της λείπω! Άστα αυτά κυρά νονά.. αν σου έλειπα θα ήσουν εδώ να με έβλεπες!!

Ωραία είναι και στο χωριό! Έχουνε έναν μεγάλο κήπο και όλη την ώρα τρέχω γύρω γύρω και κανείς δεν μου λέει τίποτα! Κάνω και τις βόλτες μου στην πλατεία, πίνω την πορτοκολάδα και όλος ο κόσμος με χαζεύει, γιατί είμαι ένα κουκλό ζωγραφιστό!!!

Το πιο ωραίο απο όλα, είναι ότι η νονά (ο μπαμπάς της δηλαδή) έχει βάρκα και μου είπανε ότι θα με πάνε βόλτα! Το πόσο χάρηκα δεν λέγεται! Ανυπομονώ λοιπόν να πάμε! Η μαμά είπε ότι μου αρέσουν τα εξτρίμ σπόρ και γελάσανε όλοι! Εγώ πάλι ούτε που το κατάλαβα τί είναι αυτό το εξτρίμ σπόρ, ούτε και γιατί γελάσανε! Θα το ερευνήσω και θα σας πώ, εκτός κι αν ξέρει κανείς απο εσάς να μου πεί!

Το μόνο που με προβληματίζει είναι ότι βλέπω την μαμά και τον μπαμπά στεναχωρημένους! Δεν έφτιαξε λένε το στόμα μου και είναι σκασμένοι! Εγώ απο την άλλη δεν καταλαβαίνω! Πιο πολύ μου αρέσει που ξαναέγινα όπως με είχα γνωρίσει! Δεν καταλαβαίνω για ποιόν λόγο λοιπόν, πρέπει εκείνοι να στεναχωριούνται! Αλλά, όπως είπα και πρίν, εσείς οι μεγάλοι σκεφτόσαστε περιέργα!

Αυτά τα λίγα νέα μου!
Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να πιώ το γάλα μου και να πάω να χτυπήσω μαναράκια στην παραλία!!


Με καλοκαιρινή διάθεση,

Αθηνά!