Δώρο #1

Μην μασάτε, δεν είναι το πρώτο δώρο... 

Η νονά κρατούσε αρχείο με φωτογραφίες από όλα τα δώρα που μου έχει πάρει, αλλά επειδή είναι ξανθιά και το πολύ οξυζενέ είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι καίει τον εγκέφαλο, τις έχασε όλες, μετά απο μια βλακεία που έκανε στον υπολογιστή! Οπότε,αρχίζουμε πάλι απο την αρχή!
Τουλάχιστον βρήκε στον υπολογιστή της δουλειάς, μια φωτογραφία με το δωράκι  μου απο τα περσινά μου γενέθλια! Και μην βιαστείτε να την πείτε τσιγκούνα.. Μου είχε πάρει κι άλλα, αλλά φυσικά τα έχασε κι αυτά! Θυμήστε μου την επόμενη φορά να παρεξηγηθώ που στην δουλειά της, δεν έχει καμία φωτογραφία μου!

Σας παρουσιάζω λοιπόν με καμάρι το παπουτσάκι μου! Puma παρακαλώ, γιατί είναι και κάπως ψωνάρα η νονά, αλλά δεν με χαλάει καθόλου!

 Το αν μου αρέσε δεν της το είχα πεί αμέσως αλλά μάλλον το κατάλαβε απο την γκριμάτσα που έκανα και απο τα χιλιόμετρα που διένυσα μέσα στο σπίτι τρέχοντας απο την χαρά μου.. Περιττό να πώ ότι πάλι με γέμισε φιλιά και άρα και σάλια! Αμάν πια!

Την συγχώρεσα όμως, γιατί μου αρέσει πολύ το  πατούμενο! Της έδωσα κι εγώ ένα φιλί (στεγνό εννοείται! Δεν κάνω ότι δεν μου αρέσει να μου κάνουνε! Και ας μην ξεχνάμε ότι είμαι και Κυρία!), και χέστηκε απο την χαρά της! Αλήθεια σας λέω καλέ! Όλο το σπίτι βρώμισε! Αμα, δεν με πιστεύετε να ρωτήσετε και την αδερφή μου!

Και για την ιστορία... είναι το δωράκι για την γιορτή το έτος 2008! (Περσινά, ξυνά σταφύλια, σαν να λέμε!)

Δεν έχω νέα να σας πώ, γι'αυτό παρουσιάζω τα δώρα μου.. Τρώω ακόμα φαγητά λιωμένα, και εξακολουθούν ολοι να αγνοούν τα κλάμματα μου, όταν ζητάω κανονικό φαγητό και δεν μου δίνουν!
Ακόμα και η νονά μου, όταν της ζήτησα σουβλάκι και μπριζόλα όχι μου είπε!! Γκρρρρ....

Με εκτίμηση,

Αθηνά!